1. SENT PANCARD
- Alavetz, qu’ès tornat !
Ditz-me, grana fripolha
On èras tu passat ?
Qu’an de saber lo monde !
- Qu’arribi d’Aragon
De darrèr la montanha
Que torni en gran’ gaujor
Tà fóter la pagalha.
Sent Pançard que se’n ei tornat
La hèsta que va aviar
Sent Pançard non n’ei pas plegat
Glòria, glòria tà
Sent Pançard que se’n ei tornat
Lo rei que va hestejar
Sent Pançard non n’ei pas plegat
Sexe e libertat, Sent Pançard !!
- Mes qu’ès enqüèra viu
Dab dessús la holia
Quiò Dimars Gras perdiu
Jo non serèi tranquila.
- Aquò mei que segur
Que te’n vas véder hèra ;
Que pòds sarrar lo cuu
Jo qu’èi la desconèra.
Sent Pançard que se’n ei tornat…
- Si’t balhi uei la clau
D’aquesta bona vila
Ne siis pas hastiau !
Aquò dit shens arríder.
- Amics ! Jo qu’èi la clau,
La clau de la timpona,
Fotem lo huec a Pau
La hèsta sia bona !
Alavetz quin ve va ?
Que va plan la canalha !
Etz prèst a har petar
« Aqueras Montanhas » ?
Sent Pançard que se’n ei tornat…
2. LOS TILHOLERS
Avetz vos vist los tilholèrs
Quin son braves, hardits, leugèrs ?
Que hèn la promenada,
Capsús de Pèirahorada,
En tirant l’aviron,
Tot dret tà la maison.
Vienetz daunetas si vos platz.
Ací qu’èm d’aunèstes gojats.
Non cranhetz la galèrna,
Ni lo vin de citèrna,
Dab nos qu’am Pojalèr,
Lo brave tilholèr.
En arribant au Pont Major.
Quartièr de Baiona la flor.
Deu haut de la tilhòla,
Qu’an hèit la cabriòla,
Deu haut de Panecaut,
Qu’an hèit lo subersaut.
3. DAUNA DE BRASSEMPOI
O dauna, jamèi
Jamèi non gausarèi
Vos-demandar, beutat
Quan de luas avetz espiat ?
Lo blanc visatge
Trèits e atrèits shens atge
De tostemps contemplat
Dauna condatz-nos l’eternitat
Venus o damisèla
D’un passat reculat
De totas la mèi bèla, que t’an laudat
Los òmis : enlobats
De ger en uei
Que sian paisans o gran rei
Dauna deu capulet
Lo mistèri : sancèr
Qui ei Dauna de Brassempoi ?
Coneishetz los secrets
Malurs e arridets
Qui ei Dauna de Brassempoi ?
O dauna muda
De memòria perguda
Dens l’evòri calhada
Ei l’istòria acabada ?
Aujòla deu monde
Tot aqueth temps passat
Dens la tèrra pregonda
Lhèu, qu’esguitarrà la vertat
Sus la nosta banèra
Que’vs volem apitar
L’estrambòrd de tostemps qu’aurejarà
Lo cap lhevat, non’s cau pas desbrembar
La musa blanca doman
Dauna deu capulet…
4. QUIN BRAGUER
Brave Sent Pèir,
La lutz m’apèra
La lutz deu son peu blond
Dehens lo clac, pregond
Casau ubèrt,
Ua bèra qui èra
Que’m pugè la barrèra
Ua bèra quilhèra
Jo, praube curè, lo gormandèr
Qu’èi e que voi sàber lo plaser
De la retirada, qu’ei l’aviada
Ostau de diu, que’t disi adiu
Maria dança sus l’empont
Maria tira lo pelhon
Que hè plaser, au curè
De véder popas
Hemna tota chopa
Quin Braguèr !
D’aver jogat
Qu’èi lo barròt cremat
Au benitèr glaçat
Jo que lo m’èi trempat
A sent Aimat
Jo que’m soi con hessat
Paradís qu’èi trobat
Aus pòts d’ua gojata
En tot tortejar,
Era se’n va
Pòt pas mei dançar, sonque pregar
Que prega entà que lo bèth curè
Dab son pau demoniac torne
Maria dança sus l’empont…
Lo perhum de ma branca torsuda
Hè saunejar, hè viatjar
Nuèit e dia ua bèstia qu’ei vaduda
Ma candèla la vau alucar
5. AIGA D’AUR
Quan Blanca apelha la rauba ambrada
Que ditz que se sauva la joentut
Que triga hèra, mes quan ei ondrada
Lo só desvelha las soas vertuts
Peu de lin qui hèn virar lo cap
Estelejanta
Enbriagar los òmis, que sap
Tau com l’amaranta
Un repic eternau que canta
Aiga d’aur, ardenta e sauvatja
Que hè dançar las eslamas
Aiga d’aur, enten l’aumenatge
Cant de la tèrra mairana
Que balha coratge e bona devisa
Lo mauaviat que s’ei hèit poeta
La parladèra e la valentisa
La malestruga s’ei hèita adreta
Los anjos s’empòrtan lo tresaur
Evaporat
E lo frut que l’an cambiat en aur
E lo t’an hidat
Lo vielh saber preservat
6. LOS INVISIBLES
« Quin ei aqueth frut qui’s dindoleja sus l’arbo?»
O viatjedor, non baishes los uelhs davant jo
Tot secat, espepitat, un còs macat
Deisha’m contar-te la vertat
Dens lo parçan, un impòst qu’estó proclamat
Suu noste sau ; Lo Colbert que ns’a espleitat
Triste hat peus paisans !
Mes totun ligats
Audijòs que ns’a amassats
(Amic) Non siam pas enclavats
(Amic) Cau començar lo combat
Un saunei de libertat
Entau pòble ahamiat
(Amic) Auditz la nosta cançon
(Amic) Un perhum de rebellion
Tà nos lo camin serà deus longs
EN DAVANT ! Invisibles, tostemps hardits
EN DAVANT ! Invisibles, jamèi fenits
Tu, gabelaire ! Semiant lo sacatge
Enten l’arbaròt dens lo vilatge
Shens cès, tot dia,
òmis deu rei qu’acorsan
Hòrabandits, quauques uns qu’estón gahats
A la còrda, arrodats o esmatucats
Vius o morts, guerrièrs demoran
(A nuèit) Los hantaumas silenciós
(A nuèit) Que s’apressan deus dragons
Quan escopeishen las ehlamas
Que’s hèn panar la lors amnas
(Pagar) Que’s pelejan lo redémer
(Entà) Un cabelh de bandolèr
Gabèla acaçada a Sent Sevèr
EN DAVANT ! Invisibles, tostemps hardits
EN DAVANT ! Invisibles, jamèi fenits
Tu, gabelaire ! Semiador de mautemps
Lo torment que dura chic de temps
EN DAVANT ! Invisibles, tostemps hardits
EN DAVANT ! Invisibles, jamèi fenits
Tu, gabelaire ! Qui’ns hè pagar l’impòst
Doman, cantaram lo ton auròst
« Qui vòu audir cançon navèra ?
Viva lo rei shens la gabèla !
Los esclòps que’n van au pas martelat
Lo vent, la flor a bailinat
Que soi partit tà har la guèrra
Lo còr en tèrra estrangèra
La postèrla com recompensa
E la flor que lo vent engença
E puish penut tà Pentacòsta
A la còrda qu’arpategi
Desesperat e shens defensa
Com la flor que lo vent engença
D’ara enlà, mort arrecadís
En repaus au paradís
Adiu, qu’èi perdut la joenessa
E la flor que lo vent careça
E la flor que lo vent careça »
7. CEPERA
Dens lo bòsc
Lo passejaire que’s quita lo sendèr
Esbarrit
Que lugarnèja !
Bèth viatge horastèr
Quan Abellion
Hè cauhar lo só
Comença la gohor
Au pè deu casso
Suu bòrd de l’Ador
Pançada de sason
Au pregond de la clarèra
Cepèra, cepèra
Dens lo gras de la padèra
La vita de’ns hartar
Que’t saludi cosinèra
Cepèra, cepèra
Galapian, la cinta va sautar
Nuèit e dia que vam
Taulejar !
Dus tistèths dens cada man,
Que pòdi sentir l’aulor
Tres tistèths dens la pamparra
Estorbilh de sabors
A huegaron
Dab un vin deus bons
Que’m pugè la calor
Dens la maison
Las emanacions
Moleta de sason
Au pregond de la clarèra…
8. PUJAR
Sedut au pè d’aquèth gigant vestit de nèu
Non sèi si’m cau tornar garrapitar
Deguens l’alet glaciau, qu’as entenut l’apèu
Non pensas pas jamei de capvirar
Hilhòt men, çà’i cuelhér la flor
Desencadenat, çà’i tocar lo só
Sonque l’enveja de pujar
Tot dret au som…
Oras e òras, còs e amna partvirats
Arren n’a(s) anientat ma volentat
Aci qu’es arribat, tu qu’as deishat los vius
E pòt espiar lo reiaume deus dius ?
Hilhòt men, enquèra un moment
E acabat que serà lo torment
Sonque l’enveja…
9. CAUSSADA DEUS MARTIRS
La balaguèra mia lo son de la guèrra
Lo deus chivaus de l’armada berbèra
Los fanatics de la lèi coranica
Vòlen pilhar la riquèssa antica
Eude d’Aquitània dab l’espada
Qu’a la hami de dar l’estocada
Au bèth mièi de l’embuscada
Gavidarà la ponchada
Anem Chivalièrs!
De cap tà l’assautada
Tolosa, escota ! Lo bruch de la batalha
Lo combat com ua halha,
Hè tremolar las muralhas
Tolosa, escota ! Lo bruch de la susmauta
Dinc a la mort e tau pais
Caussada deus Martirs
Non i a pas guaire, son venguts los Òmeiadas
Espiatz adara la ciutat assetjada
Uei que me’n torni dab milèrs de soldats
Los de la tasca seràn desliurats
Eude d’Aquitània dab coratge
A l’invasion que harà barratge
Au bèth miei de la mesclada
Guidarà la patacada
Anem chivalièrs sonatz las trompetadas !
Tolosa escota …
La prova mescla sang et sudor
Suu camp batalhèr moreishen
Los sauneis de grandor
Vinçuts, s’escapan sus la via
Vòli lo cap deu capdau
Podetz cremar la soa esquia
A nueit que cantam la victoèra
L’enemic n’ei pas luenhèc
Que’s tornarà enquèra
Doman, qu’anaram tau combat
Amassas dab hardiessa
Caderà lo califat
Tolosa escota …
Commentaires récents